“The King of Hokum Blues“
(Elmore Magazine)

In Manhattan in NYC in Terry Dunne’s legendarische blues club Tramps, waar op basis van originele blues nummers én op vraag van het publiek geïmproviseerd werd, startte Christopher J. Barnes zijn carrière op zeventienjarige leeftijd als opener/improvisator voor o.a. Koko Taylor, Pinetop Perkins en Hound Dog Taylor. Chris was de protegé van harmonica legende “Big Eyes” Willie Smith. Chris “Bad News” Barnes is nu solo gekend als zanger, harmonicaspeler, performer, acteur, schrijver, regisseur, componist, (homo) clubeigenaar en…

“Hokum: A lighthearted subcategory of urban blues popular in the late 20s and early 30s…”
(Debra Devi)

“Bad News” Barnes geraakte bevriend met Otis Blackwell, componist (Elvis, Jerry Lee Lewis) en eigenaar van het Fever Label, bij wie hij een contract tekende. Na zijn verhuis naar Chicago, vervoegt Barnes de Famed Second City Comedy Troup. In 1984, in het jaar van de presidentverkiezingen, schrijft hij “The Prez Rap”, een satirisch nummer dat hij opnam met Dave Mason (Traffic). Na rondzwervingen in Hollywood en L.A. en na een succesvolle tv-carrière, keert hij terug naar zijn eerste liefde, de Hokum Blues, waarbij “Hokum” refereert met blues songs als “Pls Warm My Wiener” met humoristische, dubbelzinnige en vaak vulgaire verwijzingen naar seksuele praktijken, prostitutie en homoseksualiteit, die einde jaren ’20 en begin jaren 30’ erg populair waren. De songs zorgden in de periode van de “Prohibition” (het Amerikaanse alcohol verbod) voor de nodige spanningen en immoraliteit. Hokum nummers zijn ook bekend in het repertoire van Bo Carter (Mississippi Sheiks), Lil Johnson en Bull Moose Jackson.

Na ‘90 Proof Truth’ (2015) was ‘Hokum Blues’ (2017) het tweede soloalbum van Barnes. Op ‘Hokum Blues’ coverde hij veertien nummers die allemaal afkomstig zijn uit het repertoire van gitarist Tampa Red (Hudson Whittaker, 1904-1981), The Hokum Boys (pianist Thomas Andrew Dorsey aka Georgia Tom, 1899-1993) en blues zanger/gitarist Big Bill Broonzy (1893-1958).

Als opvolger van zijn 2019-album ‘Live @ the Legendary Rhythm & Blues Cruise (#32”), verscheen ‘Badnews Rising’. Zijn derde VizzTone-release is ook zijn eerste volledig originele album vol satire, verweven in eerlijke, biografische verhalen. Grammy Award-winnende producer Tom Hambridge (Buddy Guy, Susan Tedeschi, Roy Buchanan…) schreef mee aan verschillende van de nummers, produceerde het album en speelde drums. Het album werd opgenomen in de Sound Stage Studio in Nashville, met een schare topmuzikanten waaronder Kevin McKendree (Delbert McClinton, Anson Funderburgh) op piano en Hammond B3 e Tommy MacDonald (Buddy Guy, Johnny Winter) op bas.

Het album opent met “You Wanna Rock? You Gottta Learn the Blues” en is mede geschreven door John Hahn. Het is donkere onheilspellende track, met slide gitaar gespeeld door Pat Buchanan (Cameo, Hall & Oates). “When Koko Came to Town” is het éérste autobiografisch nummer, dat herinnert aan de dagen dat hij optrad in Tramps, waaronder (de reeds genoemde) Koko Taylor. Het is een Chicago-achtig nummer met een pinkoog naar de Wang-Dang-Doodle-tijd. Het tweede dat nog volgt is het bijzondere “I Slow Danced with Joni Mitchell”. Het is geschreven als een Mitchell-achtige, akoestische ballade anno eind jaren zestig, waarin Barnes de mooie en minder mooie dingen, waaronder het verlies van zijn moeder en het schrijven van de iconische regel "Live from New York!", met ons deelt. “Quid Pro Quo” is nog een opvallend nummer. Hij schreef het samen met Terry Abrahamson (Muddy Waters) uit Chicago en het onderwerp is muziek en leven. Ook nu weer krijgen de blazers, naast McKendree’s zoete piano een belangrijke rol. “Ma Baby Cry Cry Cry” lijkt een wandeling in de jaren ’50, terwijl je een barrelhouse piano tegenkomt en een lesje leert in het leven met een vrouw. Een andere co-songwriter is Bill Murray's jongere broer John Murray. Hij hielp bij het schrijven van de blues rocker “Chicks Dig Me”, een nummer over toegewijde man waarvan vrouwen gewoon houden. Verder heeft Barnes het over “The Creamy Caramel Café”, waar hij zijn dag begint. In het nummer valt de soulvolle harp van Pat Buchananop én de aan voedsel gerelateerde dubbelzinnigheden. Een andere wat ruige “Kettle Back”, over een “Texas Weiner” hadden we het al even en “I Like Cleavage”, de afsluiter is niet wat je zou verwachten. Niet het soms goed ogende decolleté, maar over de noodzaak aan politieke samenkomsten gaat het hier. Hoe zo, dubbelzinnig?

“Zeker in deze soms moeilijke tijd moet de kroon van de King of Hokum op het hoofd van Chris "BadNews" Barnes staan. Met ‘Badnews Rising’ bewijst hij dit manhaftig. Lang leve de koning!...”

“Especially in this sometimes difficult time, the crown of the King of Hokum must be on the head of Chris "BadNews" Barnes. With 'Badnews Rising' he manfully proves this. Long live the King!..." “ (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. You Wanna Rock? You Gottta Learn the Blues [w/John Hahn] – 02. When Koko Came to Town – 03. Quid Pro Quo [w/ Terry Abrahamson] – 04. Ma Baby Cry Cry Cry – 05. I Slow Danced with Joni Mitchell – 06. Chicks Dig Me [w/John Murray] – 07. The Creamy Caramel Café – 08. Kettle Back – 09. Texas Weiner – 10. I Like Cleavage / Music/Lyrics by: Chris Barnes & Tom Hambridge, or w/ as [noted: 1,3,6] © 2021 - Produced by: Tom Hambridge | Album credits:Chris “Bad News” Barnes: vocs / The Band: Tom Hambridge: drums / Kevin McKendree: piano, Hammond B3 / Tommy MacDonald: bass / Pat Buchanan: harmonica, slide guitar & horns

Discography CHRIS “BAD NEWS” BARNES: Badnews Rising [2021] | Live (@ the Legendary Rhythm & Blues Cruise #32, feat. Steve Guyer & Gary Hoey [2019] | Hokum Blues [2017] | 90 Proof Truth, w/ The Brethern of Blues Band [2015] |